Nog voor de wekker gaat staan we er al naast om onze backy's in te pakken, nog even lekker douchen en op naar oma die al weer in de keuken staat om ontbijtjes klaar te maken. Deze ochtend maar eens ei op toast met een bakkie thee! Als we deze boeren familie gedag hebben gezegd gaan we richting de haven (lees strand) en melden ons bij het loket, daar word de ticket afgenomen en krijgen hem even later weer terug met een geel papiertje erbij!?!?!? Sla ons maar lek.... Maar het zal wel goed zijn!  Resumés...... Tussen 08:00uur en 08:30uur hebben we de ticket per minuut 1 keer laten zien aan iemand die daar om vroeg!!!  Eindelijk op de boot kijken we even over onze schouder en zien langzaam de Gili's achter ons verdwijnen. TOT ZIENS!!!!  Langzaam komt de haven van Bangsal in zicht en daar zal een busje klaar staan om ons naar Senggigi te brengen.  Eenmaal in de haven die bekend staat in de LP als niet echt vriendelijk, gaat het ook mis.. We worden door iedereen gevraagd waar we heen gaan en onze tickets moeten ze zien! Iemand van de boot zegt nee laat maar en je moet mij volgen! Oké dat doen we en komen bij een plaats waar alleen maar paard en wagens staan. Wij zeggen nee, wij hebben alles al geboekt en ons vervoer is al  betaald, wij moeten alleen een busje hebben die al klaar staat!  Dat kan dus niet... En bestaat niet!!! De plek waar de bussen komen is ruim 2 kilometer weg en kan alleen per paard en wagen!! En dat zit natuurlijk niet bij de prijs in, en de bus vertrekt zometeen al!  We onderhandelen over de prijs en stappen in! We zien allemaal backpackers lopen onderweg en zeggen nog tegen elkaar kijk pffff 2 kilometer lopen hahaha en de bus vertrekt zo.... En de man stopt ter plekke het paardmobiel en zegt doodleuk.. We zijn er! Ja maar dat is nog geen 300 meter? We zijn er.... Is ff kijken dat is dan €3,80 voor 300f*cking meter!!!! Tja we zijn het haasje..  Hahaha eigenlijk kunnen we er weer om lachen, we hadden het namelijk al gelezen in de LP...  Stom stom stom!!! Als de bus er na ruim 3 kwartier is (nog zo iets) stappen we in en blijven maar wachten. We zien 2 Canadese meiden (die we net hadden ontmoet) staan praten met de leidinggevende van de maatschappij waar mee wij waren, en er was duidelijk een probleem.  Ik stap uit en loop er naartoe en ze zeggen tegen mij dat hun ticket verwisseld is en nu niet verder mogen met het busje tenzij ze bij betalen! Het word al snel duidelijk dat ik me er niet mee mag bemoeien maar dat doe ik toch.  De meiden hebben ruim 200,000rp betaald voor dit tripje en als ze het nog een keer betalen willen ze de meiden wel mee nemen... Kijk en daar komt niks van in... Na 20 seconden onderhandelen zitten de meiden in het busje zonder bij te betalen en ze bedanken mij vriendelijk. De chauffeur komt nog even vragen of alles goed met me gaat en of we kunnen vertrekken.. Ik knik vriendelijk , and off we Go!!  We rijden na 25 min Senggigi binnen en horen een ander meisje roepen naar de chauffeur dat we langs haar hotel rijden en of ie wil stoppen, de beste man negeert haar en we rijden gewoon door. Op dat moment zegt Naat... Hee hier is ons hostel?? Ik zeg tegen de chauffeur STOP NOW! En we staan langs de weg om uit te kunnen stappen, het meisje bedankt ons en wij waren ook blij dat we nu niet zo ver hoeven te lopen. We hadden in het hostel afgesproken met Iris & Leoni om te ontbijten, wij komen hier aan en hunnie vertrekken vandaag! Dus ff ontbijten.. Dachten we..., de chauffeur die ons bracht kwam hun weer ophalen.... En nu zijn we het spoor bijster!!! Eerst door rijden en toch hier moeten zijn... No worries zouden ze zeggen op Gili Air!!!  Wij lopen het hostel binnen en Iris & Leoni zijn aan het uit checken... Ff een group hug en uitzwaaien maar... Daaaaaaaaaaaaaaggg!!!  Tot in Nederland!!! Dan gaan we eerst ff een tentje zoeken om te tjappen! We lopen de straat op en het is net als of je weer op Bali bent.. Mister mister Hello Hello!?!? We kijken elkaar aan en denken.. Tja het hoort er hier eenmaal bij! We zien een leuk resto'tje en gaan daar zitten, er staan sneller 2 verkopers aan de tafel dan dat de serveerster er is... Hahaha what are you looking for mister mister? Mijn antwoord was kort en ik zij FREEDOM! En nu was het voor het eerst dat het stil werd en ze mij gewoon stom aankeken..   Haha deze houden we er dus in!  Na het eten gaan we een stukje wandelen en komen uit eindelijk bij een resort terecht met een mooi resto'tje aan de zee, hier maar even wat drinken. Het uitzicht is waanzinnig mooi en we blijven hier ook ff lekker hangen. Op de terugweg zijn we langs een paar winkeltjes gegaan om wat boodschapjes te halen en wat souvenirs te kopen.  Eenmaal in het hostel hebben we redelijk internet en gaan nog een paar foto's uploaden die gisteren niet lukte.  We chillen wat en we gaan langzaam de avond in. In het dorp zagen we een SteakHouse en dat is voor het eerst dat we zoiets zien hier dus...... Is ff kijken wat het is en wat er op het menu staat! Mmmm Texas BBQ Steak oké dat word m.  Natalie neemt het zelfde en we nemen vooraf nog wat BBQ chicken wings en wat calimares. Er staat tijdens het eten een tekenfilm op die over kerst gaat en we zien sneeuwvlokken naar beneden komen... Hahaha het moet niet gekker worden! Als we terug komen in het hostel komen we 2 Duitse meiden tegen waarmee we ook in Yogyakarta  in het hostel zaten, en we kletsen ff bij. Als we nog een gaan internetten komt er een meisje uit Amsterdam tegen over ons zitten en we raken aan de praat, ze reist alleen voor ongeveer een maand of drie! Dat vinden we echt stoer en nemen weer afscheid, zij morgen naar Rinjani en wij blijven hier.  We hebben voor morgen een scooter gehuurd!