Vandaag naar Padangbai.  We hebben rond de klok van 10:00uur een taxi besteld (bluebird) om ons naar de haven van Bangsal te brengen. Maar eerst nog even ontbijten en uit checken. Als het bijna 10:00uur is komt de conciërge naar ons toe met een papiertje en het nr van een taxi bedrijf en met de woorden, no mobilefoon you call!! Oké we besluiten niet te bellen en gewoon langs de weg een taxi aan te houden.  Er rijden hier zoveel taxi's dat het niet lang duurt voor dat er een lege voorbij komt, we steken onze hand op en hij stopt.. Hij doet de zij deur open en vraagt heel schichtig waar we naar toe willen, naar Bangsal en hij stapt uit om de tassen in de kofferbak te leggen als er op dat moment een kerel al schreeuwend aan komt rennen dat dit niet de bedoeling en dat wij met hem mee moeten!   De taxi chauffeur doet een stapje achteruit en de man schreeuwde gewoon dat de taxi te duur is en dat hij ons voor 50,000rp (PP) naar de haven brengt en de taxi kost minimaal 75,000rp. We zeggen luister maat! We gaan met de taxi. Dan moesten we het zelf maar weten en lekker opgelicht worden!!!! Eenmaal in de taxi verontschuldigt de taxi chauffeur zich voor deze maffia praktijken zo als hij het zelf omschrijft! Geeft niet man, we zijn in middels wel wat gewend. Onderweg genieten van het uitzicht en de laatste blikken van Lombok. Wat is het hier mooi zeg!! We komen in de haven aan van Bangsal en worden bij het busstation af gezet (60,000rp) en voor de laatste 300 meter moesten we maar een paard en wagen regelen..... NOT. We stappen uit de taxi, pakken onze tassen als er 2 mensen in een uniform verschijnen en ons 2 tickets willen geven die wij moeten betalen! Ik vraag waar het voor is? De man zegt haven belasting en dat moet van de regering. Wij zeggen dit maar één keer en luister goed.... We betalen geen belasting, en helemaal niet voor een haventje, en als jouw regering het er niet mee eens is moeten ze ons maar even bellen.... Daaaaaaaaag!!! Er staan inmiddels een mannetje of zes om ons heen en roepen allemaal dat we MOETEN betalen... Hahaha!!! Daar lig ik dus niet wakker van en zeg, kom op Naat we gaan! We worden nog wat na geroepen maar verder gebeurt er niks, we komen bij de poort van de haven en de controleur die daar staat knikt vriendelijk dat we zo door mogen lopen.  De mensen met paard en wagens roepen nu dat ze ons wel naar de haven willen brengen voor 10,000rp pfffff we lopen die 300 meter wel hahahah (lesje al geleerd) als we in de haven zelf aan komen moeten we ons melden bij het haven kantoor en de man vraagt om de tickets, en zijn collega en en en en.... Binnen 5 min is onze ticket minimaal 20x van hand gewisseld en we staan er boven op en volgen precies waar de ticket heen gaat! Er is één maar........    Onze boot gaat niet naar Padangbai maar naar Amed! We zeggen nee... Dit hebben we zo geboekt in Lovina Bali, en de boot zou ons naar Padangbai brengen? Nope! Er gaan geen boten van Bangsal naar Padangbai en er staat voor jullie een busje klaar in Amed om jullie naar Ubud te brengen.  Oké daar moesten we uiteindelijk naar toe! Prima,dan maar anders!!! hahaha we mogen in een soort kantoor ruimte plaats nemen en niet tussen de locals in de zon! Dat is te warm zegt deze aardige meneer. Niet veel later komen er nog 3 Duitse meiden en een Engels stel bij zitten die natuurlijk ook naar Padangbai hadden geboekt! Op onze ticket staat vertrek 11:00uur bij de Duitsers ook en bij de Engelsen 11:30uur! Om een lang verhaal kort te maken, de boot vertrekt om 11:00uur uit Amed en is om 11:45uur in Gili Trawangan vandaar naar Meno en daarna Air om vervolgens over te steken naar Bangsal!! Inmiddels is de aankomst tijd 13:00uur hahaha we hadden ondertussen op de markt fruit gekocht en we vermaakten ons prima! Op de boot gaat het weer als een speer!! De 3x 300pk pruttelen lekker in het ruime sop en sturen de boot met gemak over de golven.  In de haven van Amed staan diverse busjes klaar en als we de tassen hebben lopen we naar de busjes toe en zeggen dat we naar Ubud willen, de grijze bus gaat naar Ubud! Oké, tassen in de bus, praatje maken met mensen die ook die kant op gaan en dan komt de man weer terug, nee jullie niet in de grijze, maar in de rooie bus naar Ubud! Prima tassen er weer uit ff daaaaaaag zeggen en op naar de rooie bus, tassen er in, praatje maken met de mede reizigers en de man komt weer naar ons toe... Sorry niet de goede bus!! Jullie gaan met die auto mee! Daar die zwarte... Oké tassen weer uit de bus en op naar die zwarte auto! Daar staat inmiddels een ouder Frans echtpaar te wachten en we liggen met z'n alle in een deuk over hoe het er hier aan toe gaat! Als iedereen een auto/busje heeft staan daar nog de 3 Duitse meiden die nog geen auto/busje hebben... De Chauffeurs gaan weer puzzelen en er moet één meisje bij ons erbij en de andere 2 in een busje. Prima ff passen en meten en we rijden, maar niet voor lang! Het Franse echtpaar hadden nog hun gewone koffers bij de boot maatschappij opgeslagen zodat ze niet naar de Gili's hoefden met die grote koffers (slim) maar nu moesten die koffers ook nog in de auto... En dat gaat natuurlijk niet hahahaha dus onze tassen (want die krassen niet op de lak) op het dak van de auto vast gemaakt met een soort liaan van een boom, en de koffers naast Natalie op de achterste bank (8 persoons auto)  Iedereen er in en gas op die lollie!!! Na 1 km worden we ingehaald door een collega van de chauffeur die een geheel lege auto heeft en naar Ubud gaat... Mmmmm oké stoppen midden op de weg, onze tassen worden losgemaakt van het dak en overgebracht naar de andere auto, en nu zitten wij RIANT!!! In een 8 persoons  auto op weg naar Ubud! Als we eenmaal rijden blijkt dat we een hele leuke chauffeur hebben en grapjes maakt enz enz. Hij vraagt of we via de gewone weg naar Ubud willen of een route die hij bepaald en zo, veel van de omgeving kunnen zien? Mmmm we zijn nu toch al laat dus.... Doe wat jij wil en maak er een mooie tocht van! Niet veel later gaan we van de "grote" weg af zo de Bush Bush in. Het is een geweldige route en we rijden tussen de thee plantages en rijst velden door, zien apen en watervallen en ga zo maar door... Wat is het hier gaaf zeg!!! Als we trek hebben rijd hij ons naar een plekje boven op een berg waar een resort zit met een resto'tje die uitkijkt over een dal met alleen maar rijst velden en een riviertje wooooooww!! Dit is echt een mooi plaatje! We bestellen wat eten en drinken en genieten van het uitzicht! Als we vragen hoelang het nog rijden is naar Ubud is dat ongeveer 30 minuten, dus ruim een uur zeggen wij en lachen erbij!! De tocht vervolgd zich door de bergen en het is prachtig wat we allemaal zien! We hebben zelfs een ceremonie gezien, wel op afstand maar toch... Wel raar hoor als je een vuurstapel ziet en je eigenlijk weet dat er daar iemand in ligt... Brrrr! Als we Ubud in rijden begint de chauffeur keihard te lachen en wij kijken hem verbaast aan en hij zegt, hoe wisten jullie dat? En wij... Eeuuuh Wat? Dat 30 minuten eigenlijk een uur is!!  Whahahaha wij komen nu ook niet meer bij van het lachen!! We gaan op zoek naar ons uitgekozen hostel maar die blijkt vol te zijn, jammer maar helaas. Op naar de volgende, vol! En de derde heeft nog plek! Toppy ff onderhandelen over de prijs en we hebben de kamer met warm water jippppeeyyy!!  Meteen Douchen!!!  In de avond lopen we nog even door de straten van Ubud te zwalken en belanden bij een resto'tje die een dak terras heeft waar wij heerlijk hebben zitten eten! Nog een rondje gelopen en toen pffff we zijn kapot!  Ciao